آوای نشاط ـ فرشته مسلمی: سال 2015 میلادی بود که اوباما و رهبران چین، روسیه، انگلیس، فرانسه و آلمان به منظور جلوگیری از دستیابی ایران به ظرفیت ساخت سلاح هسته‌ای با یکدیگر مذاکره کردند اما پس از تلاش های ایران در خصوص اثبات صلح آمیز بودن برنامه های هسته ای، آمریکا و کشورهای دیگر در چارچوب آن توافق که برجام نامیده شد متعهد شدند در ازای اِعمال محدودیت‌های شدید بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران، تحریم‌های اقتصادی علیه این کشور را لغو کنند.
تهران در ابتدا به دلیل دستیابی به منافع اقتصادی و سیاسی بر این توافق پایبند بود اما واقعیت امر شرایط وارونه ای را فراهم کرد زیرا در ازای محدودیت غنی سازی اورانیوم و و بتن ریزی در تاسیسات هسته ای که ثمره سال ها تحقیق دانشمندان هسته ای و صرف هزینه های هنگفت بود اما عملا هیچ چیز دندان گیری عاید ایران نشده و منافع اقتصادی برجام برای ایران کمتر از انتظار بود چرا که هیچ کدام از پیش بینی ها نظیر اصلاح ساز و کارهای بانکی و تسهیل سرمایه گذاری خارجی در ایران با هدف بهبود شرایط اقتصادی عملا رخ نداد و برجامی که دولت تدبیر و امید از آن به عنوان بازی برد برد یاد می کرد تبدیل به خسارت محض شد زیرا توافق های صورت گرفته در مذاکرات تنها روی کاغذ نوشته شد و آمریکایی های هیچ اقدام عملی را در برداشتن تحریم ها برنداشتند.
سال ۲۰۱۸ با تغییرات صورت گرفته در واشنگتن و انتخاب ترامپ به عنوان رئیس جمهورآمریکا ورق برگشت زیرا وی این توافق را «بدترین توافق تاریخ» نامیده و علاوه بر خروج از آن، تحریم‌های اقتصادی فلج‌کننده‌ای را علیه ایران اعمال کرد و همین مساله آغازی برای تشدید مشکلات تحمیلی ایران از سوی ایالات متحده شد.
دسترسی به 5/3 میلیارد دلار از دارایی های مسدودشده در 100 روز نخست دولت سیزدهم
یکی از مهمترین بلاهای ناشی از تحریم های ظالمانه علیه ایران، بلوکه شدن دلارهای نفتی و غیرنفتی ایران در کشور های دیگر بود که بنا بر اظهارات تیم مذاکره کننده قبلی، آزاد سازی آنها تنها در صورت انعقاد برجام ممکن بود اما علیرغم تحقق این امر باز هم خبری از بازگشت دارایی های بلوکه شده نبود و در برخی از موارد نیز دستیابی به این امر به تصویب fatf مشروط شده و تناقض گویی ها در این خصوص آغاز شد و در نهایت دولت تدبیر و امید که همه امورات محوله به خود را به برجام گره زده بود بدون هیچ دستاوردی در این خصوص دولت را به منتخبان ملت تحویل داد.
دولت سیزدهم نیز با عبارت کلیدی "هیچ چیز شرط هیچ چیز نیست" موضع خود را به جامعه جهانی اعلام کرده و گام های عملی خود را برای بازپس گیری مطالبات به حق ملت ایران آغاز کرد و اینچنین بود که اخبار خوش دسترسی ایران به دارایی‌های خود در کشورهای مختلف مطرح شده و نوید پایان تحریم‌های اقتصادی در جامعه منتشر شد.
کمتر از 100 روز پس از آغاز دولت سیزدهم، خبر در دسترس قرارگرفتن بیش از 5/3 میلیارد دلار از منابع مسدود ایران در یکی از کشورها منتشر شد. بعد از این آزادسازی هم شاهد دستاوردهای دیگر وزارت خارجه در زمینه دسترسی ایران به بخشی از دارایی‌ها و اموال بلوکه‌شده خود در مذاکرات فرابرجامی بوده‌ایم که یکی از آنها پرداخت بدهی 390میلیون پوندی انگلیس به ایران می شود که طی مذاکرات صورت گرفته این مساله محقق شد.
دولت سیزدهم در میانه مذاکرات وین، همزمان با پیش‌بردن مذاکرات احیای برجام، مذاکرات فرابرجامی را نیز برای تحقق حقوق ملت ایران در دستور کار دارد که از جمله آنها می توان به ملاقات وزیر امور خارجه کره‌جنوبی و علی باقری کنی اشاره کرد؛ رئیس تیم مذاکره‌کننده ایران در این دیدار تاکید کرد که فارغ از نتایج گفت‌وگوها در وین، دولت کره‌جنوبی موظف به آزادسازی پول‌های بلوکه‌شده ایران است و تحریم‌های یکجانبه آمریکا نمی‌تواند توجیهی برای عدم‌پرداخت بدهی‌ها به ایران باشد. کره‌جنوبی نیز با بیانیه‌ای نسبت به آزادسازی پول‌های بلوکه‌شده ایران ابراز امیدواری کرد.
ابتکار عمل در بازار ارز با دسترسی به دارایی های بلوکه شده
مطمنا آزادسازی های صورت گرفته، در شرایط کنونی اقتصاد کشور که با تحریم‌ها دست و پنجه نرم می‌کند بسیار امیدبخش است چرا که دسترسی به این منابع ارزی باعث ابتکار عمل در بازار ارز شده و از بروز نوسان‌‌های کوتاه‌مدت و همچنین کسری بودجه جلوگیری می کند.
البته نباید از این مساله غفلت کرد که کم کاری، تعلل در تصمیم گیری و تناقض گویی های صورت گرفته از سوی رئیس و وزرای دولت تدبیر و امید چه خسارتهای سنگین اقتصادی را تحمیل ملت ایران کرد و جبران آثار منفی آن تا سال ها امکان پذیر نخواهد بود.
انتهای پیام/
