کد خبر: ۵۲۲۴۹
تاریخ انتشار: ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۰۹:۴۸
حرف دل کادر بهداشت و درمان؛
دوران هشت سال دفاع مقدس را تجربه نکرده ام اما بارها از آن دوران شنیده ام، دورانی که هر کس یک گوشه دفاع را گرفته بود، بدون هیچ چشمداشتی ... برخی در مقام سرباز وظیفه و برخی بسیجی ...

به گزارش آوای نشاط، اما این روزها جنگ بیولوژیکی را تجربه می کنیم، در کنار کسانی که می بینیم زحماتشان را، دل نگرانی‌هایشان را، دویدن هایشان را، دفاعشان را، مقابله را، خارج از ساعت اداری، جمعه ها و تعطیلا عید در حال بیماریابی، غربالگری مرحله یک بدون مرخصی، غربالگری مرحله دو بدون استراحت، پیگیر شرایط بیماران بدون شکستن، گاهی خسته می شوند، خم می شوند اما نمی شکنند و همچنان می ایستند. چون این روزها نباید شکست ... 

ما در جنگ بیولوژیک هستیم، جنگی که دفاع در آن سخت تر از جنگ سخت است، در جنگ سخت دشمنت را می‌بینی و ملموس است اما در این جنگ بسیار هوشیاری می خواهد تا در دام نیفتی و چه بسا سخت است باور یک ویروس میکروسکوپی برای کسی که حتی میکروسکوپ را از نزدیک ندیده است اما وظیفه کسانی که دیده اند و می دانند، دوچندان می شود برای حفاظت از این افراد، برای حفاظت از مادربزرگ ها و پدربزرگ های معصوم و مهربان و مادرانی که بار مروارید را با خود به ارمغان دارند ...

و انجام این وظیفه زمانی سخت تر می شود که برای شناساندن این ویروس به کسی که در جواب توصیه هایت به استفاده از ماسک و فاصله گذاری اجتماعی مناسب و توصیه‌های بهداشتی می خندد و می گوید «ای بابا، عمر دست خداست» و توی صورتت سرفه می کند و می گوید «شما که این همه پوشش به تن دارید» و ما با بردباری پاسخ می دهم «بله، عمر دست خداست، ما که کافر و منکرش نیستیم اما همان خداوندی که عمرمان دست اوست، دو حجت بر ما انسان ها قرار داده است که یکی از آن دو حجت، عقل است. خداوند به ما عقل داده که در این شرایط نابسامان و اضطرار درک کنیم که به خطر انداختن جان خود و دیگران گناهی ست بزرگ، در نظر کسی که شما به او ایمان داری.»

متأسفانه در مرحله ای هستیم که جوانان و میانسالان هم نیاز به آموزش گسترده دارند چراکه برخی هنوز وجود این دشمن نفوذی را باور نکرده اند، البته باورشان می شود، آن هم زمانی که دیگر دیر شده است. زمانی مثل امروز که یک مورد مثبت جدید اعلام شد و دو روز قبل بساط مهمانیشان برپا بوده و به چشم خود دیدم نگرانی خانواده اش را که مبادا مبتلا شده باشند. به دنبال مقصر بودند که چه کسی ممکن است ویروس را وارد خانواده کرده باشد؟

در جواب می گویم «ما باید این روزها همه ...» تأکید می کنم «همه افرادی را که با آنها در تماس هستیم مبتلا فرض کنیم. حتی اعضای خانواده چراکه خانواده های بیماران مبتلا هم تا مثبت شدن پاسخ آزمایش بیمار از این امر بی اطلاع بوده اند و تنها راه نجات برای افرادی است که توصیه های بهداشتی را رعایت کنند.» 

اگر در دوران دفاع مقدس بودید و سربازان دفاع، روبرویتان سبز می شدند و داد می زدند «سنگر بگیرید، دشمن نزدیک است... جوابشان را چه می دادید؟» لاجرم جوابی نداشتید چون فرصتی نداشتید. اولین کاری که می کردید چشم می چرخاندید که پناهگاه را بیابید ... چرا؟ چون حضور دشمن را باور داشتید بنابراین برای جنگیدن ابتدا باید وجود دشمن را باور کرد چه بسا یک ویروس باشد، چه یک سرباز نفوذی و یا سرباز دشمن و یا یک کشور بیگانه ...

اما مایه تعجب است زمانی که مدافعان سلامت از شما می خواهند در خانه هایتان بمانید و این شرایط را درک کنید، یکی برای خرید لباس و وسایل غیرضروری بیرون می رود و دیگری برای خوشگذرانی خود و خانواده اش افطاری می دهد، میهمانی می رود و میزبان می شود...

سوال اینجاست اگر دشمن به شهر شما حمله کرده بود آیا وجدان تان می پذیرفت که سربازان را در وضعیت دفاع تنها بگذارید و به خرید لباس بروید؟ یا سور و سات میهمانی بچینید؟ اصلاً اگر این روزها یک نفر از عزیزانتان را از دست بدهید این لباس های شیک را چگونه قرار است بپوشید؟

کرونا آنقدر هم که فکر می کنید از شما و عزیزانتان دور نیست، این نفوذی نامرئی همین نزدیکی هاست... و بعید است اگر بگویید تا پایان عمر با وجدانی آسوده زندگی خواهید کرد اگر فرض را بر این بگذاریم که همان فروشنده، ناقل ویروس بوده و به شما انتقال داده و شما هم ناقل در خانواده باشید در صورتی که خودتان علائم را بروز ندهید اما موجب ابتلا و مرگ عزیزانتان شوید ...

در سخنان پایانی ام با اشاره به آیه ۳۲ سوره مبارکه مائده «هرکس نفسی را بدون حق قصاص یا بی آن که فساد و فتنه ای در روی زمین کند به قتل رساند مثل آن باشد که همه مردم را کشته و هر که نفسی را حیات بخشد مثل آن است که همه مردم را حیات بخشیده.» از شما درخواست می کنم همچنان در پناهگاهتان بمانید و به دیدار آشنایان، فامیل، افراد در معرض خطر همچون بیماران مبتلا به فشارخون، مبتلایان به دیابت، بیماران قلبی- عروقی، بیماران تنفسی، افراد بالای ۶۰ سال، افراد دارای نقص سیستم ایمنی، مبتلا به سرطان، پیوند عضو، شیمی درمانی و به ویژه گروه مادران باردار و زایمان کرده نروید و به هیچ عنوان آنها را به مهمانی دعوت نکنید که مبادا شما هم قتلی ناخواسته و ناملموس مرتکب شوید یا سلامتی انسان ها را به خطر اندازید.

انتهای پیام/

 

منبع: ایسنا
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
* نظر: