به گزارش آوای نشاط، در حال حاضر موضوع زباله‌گردی تبدیل به یک ناهنجاری اجتماعی شده که علاوه بر تاثیر در افزایش آلودگی های محیطی و بصری در شهرها، زمینه ایجاد آسیب های اجتماعی را هم فراهم می کند؛ زباله های شهر به دست کودکان و نوجوانان بی‌بضاعتی دست به دست می شود که برای گذراندن زندگی شان مجبور به این کارند و در کمار این کار ممکن است به بیماری‌های پوستی و بعضاً لاعلاج دیگری دچار شوند.
با این وصف شاید بتوان گفت که موضوع زباله‌گردی بیشتر گریبان کودکان شهر را گرفته و آنها را قربانی می‌کند. کودکانی که به‌خاطر یک لقمه نان تا کمر صبح تا شب در سطل های زباله خم می شوندد تا با زباله‌های قابل فروشی که پیدا می کنند درد زندگی خود را درمان کنند.
امروزه کشورهای مختلف با استفاده از تجهیزات پیشرفته و فناوری های نوین از زباله‌ها استفاده بهینه می کنند و در وجود زباله در کشورهای پیشرفته به‌عنوان یک سرمایه محسوب می‌شود اما در کشور ما به این موضوع آن طور که باید پرداخته نمی‌شود.
تبدیل زباله به برق و سایر انرژی‌ها در برخی از کشورها پیشرفته و در حال توسعه یکی از راه‌های کسب درآمد است که البته به خاطر تحریم‌های ظالمانه کشورهای سلطه گر علیه کشورمان، نتوانستیم در حوزه استفاده از زباله های در زمینه انرژی های تجدیدپذیر کار مطلوبی انجام دهیم و در بحث ورود تجهیزات تبدیل زباله به برق کشور با مشکل مواجه است.
اگرچه در طی مدیریت شهری سابق و در شهر تهران سعی شد تا حد ممکن از زباله های شهری استفاده بهینه شود اما با این وجود هنوز هم در کشور ما به زباله به چشم کالای بدرد نخور نگاه می شود.
تازه اگر موضوع نگاه توسعه ای و سرمایه ای به زباله‌ها را نادیده بگیریم، شغل کاذب زباله‌گردی در سال های اخیر در کشور به‌ویژه در پایتخت مشکلات زیادی را ایجاد کرده که گاهی منجر به افزایش آسیب های اجتماعی شده است.
کسی از آمار دقیق زباله گردها خبر ندارد
در کنار افراد بزرگی برای جبران هزینه های اعتیاد زباله‌گردی می کنند، کودکان زیادی در تهران وارد فرایند جمع‌آوری زباله‌ها شدند که به گفته برخی کارشناسان عمدتاً ایرانی نبوده و مهاجران کشورهای همسایه هستند.
متاسفانه اتکاء به آمارهای موجود درباره تعداد دقیق زباله‌گردها ممکن نیست و تا کنون آمار قابل اعتمادی از هیچ سازمان و نهادی درباره این افراد منتشر نشده است.
طبق پژوهشی انجام شده ، فرشید یزدانی، مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان، تعداد زباله گردها را ۱۴ هزار نفر می داند که ۴۷۰۰ نفر از آنان کودک هستند؛ این آمارها درحالی اعلام می‌شود که بیات‌نژاد مدیرکل سازمان بهزیستی استان تهران معتقد است ۴ هزار زباله‌گرد تاکنون در تهران شناسایی شده‌اند که توسط پیمانکاران برای این کار اجیر شده اند. با وجود این تفاوت در اعداد و ارقام، مبتنی بر این آمارها می شود نتیجه گرفت که در حدود ۳۰ درصد زباله‌گردها را کودکان تشکیل می دهند.
البته بالا بودن فراوانی استفاده از کودکان برای زباله گردی به این دلیل است که آنها نیروی کار ارزانی محسوب شده و پیمانکاران ترجیح می‌دهند به هر بهایی آنها را نگه دارند.
براساس اعلام معاون امور اجتماعی بهزیستی استان تهران میانگین سنی کودکان زباله‌گرد در تهران ۸ سال تا ۱۸ سال است که ۹۰ درصد آنها با خانواده زندگی نمی‌کنند و مابقی آنها هم بدسرپرست هستند.
تعدادی از این زیاله گردها هم معتادان هستند که برای پیدا کردن غذا و خوراکی درون سطل‌های زباله را جستجو می‌کنند که خود این دسته به دلیل سطح تماس هایی که در سول شبانه روز دارند می توانند باعث انتقال بیماری‌های عفونی شوند.
شروع کار این زباله‌گردها از ساعت ۳ بعدازظهر است و تا ساعت ۲ بامداد این کار را ادامه می‌دهند.
درآمد چندهزار میلیاردی جمع اوری زباله در تهران
البته پسماندهای خشک و تر از سوی پیمانکاران شهرداری جداسازی می‌شوند و این اقدام شهرداری کار را برای زباله‌گردها کمی سخت می‌کند به‌طوری‌که فرشید یزدانی مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان درباره زباله‌های خشک می‌گوید: ارزش کل زباله‌های خشک در سال ۹۷، بالغ بر ۲ هزار و ۶۴۰ میلیارد تومان است که به تفکیک ارزش تقریبی زباله‌های جمع‌آوری‌شده در بخش رسمی حدود ۴۰۰ میلیارد تومان و در بخش غیررسمی ۲ هزار و ۲۴۰ میلیارد تومان است؛ حدود ۱۰ درصد از زباله‌ها با وانت جمع‌آوری می‌شود که متوسط درآمد سالانه زباله‌گردان کتفی و چرخی ۱۹,۳ میلیون تومان و متوسط درآمد ماهیانه آنها ۱.۶ میلیون تومان است.
اینکه زباله‌گردان ایرانی هستند یا افغانستانی بحث‌های مختلفی است چرا که سپیده سالاروند محقق و فعال حقوق کودک معتقد است بیشتر کودکان زباله‌گرد تبعه افغانستان هستند و مهشید موقر معاون اجتماعی بهزیستی استان تهران در گفتگو با آنا، می‌گوید که بر اساس گزارشی که مراکز و مؤسسات غیردولتی اعلام کردند اغلب کودکان زباله‌گرد از اتباع بیگانه هستند.
این زباله‌گردها در ساختمان‌های کوچکی که دستگاه نام دارد به تفکیک زباله می‌پردازند به‌طوری‌که هر دستگاه شامل ۴ تا ۵ اتاق است و هر کدام از این اتاق‌ها ۳ الی ۴ نفر سکونت دارند و سرپرستی آنها به عهده شخصی به نام ارباب است.
درآمدها از زباله‌گردی برای افراد متغیر است مثلاً به گفته سالاروند زباله‌گردان به‌طور میانگین ۳۰ کیلو پلاستیک را ۳۰۰ تومان، ۲۰ کیلو مشمع را ۲۰۰ تومان، ۱۰۰ کیلو کتاب را ۱۰۰ تومان، ۱۵ کیلو آهن را ۲۰۰ تومان، ۲ کیلو فلز را ۱۰۰۰ تومان و ۲۰ کیلو نان را ۲۰۰ تومان به ارباب دستگاه می‌فروشد و به‌طور میانگین هر زباله‌گرد روزانه ۳۶ هزار تومان درآمد دارد که بخشی از این درآمد به خود زباله‌گرد پرداخت و بخش اعظم آن توسط ارباب به افغانستان فرستاده می‌شود.
مهشید موقر معاون امور اجتماعی بهزیستی استان تهران در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا درآمد زباله‌گردی افراد را این‌طور مثال می‌زند: از درآمد یک میلیون تومانی کودک زباله‌گرد، ۴۰۰ هزار تومان بین افراد واسطه که ۴ یا ۵ نفر هستند تقسیم می‌شود و از ۶۰۰ هزار تومان باقیمانده حدود ۴۰۰ هزار تومان به خانواده‌اش و ۲۰۰ هزار تومان به خود کودک تعلق می‌گیرد.
انتهای پیام/
